goed bericht uit het ziekenhuis !

Woensdag was het een te rustige dag, eerst de diabeten en hoge bloeddrukklanten, dan naar Tewe. 

Onder de boom in Tewe



Het kerkje voor het spreekuur is nog dicht, de enige vrijwilliger had geen sleutel. Mijn voorstel was om onder een boomgroep maar te beginnen, met een beetje wind is het koeler dan onder de golfplaten. Maar dan komt er toch iemand met een sleutel; die 15 patiënten had ik ook buiten wel kunnen bekijken, behalve een paar kinderlongen beluisteren hoeft er geen hemd omhoog, en in de kerk hoor je ook alles, buiten verwaaid het afluisteren nog een beetje.  In de middag naar het ziekenhuis, mijn patientje is er niet slechter van geworden, moeder kijkt nog wat stuurs. Ook Dr Nyaboga opgezocht, die zit volop in de vergaderingen, en voor donderdag een afspraak gemaakt met hem en de twee andere management-leden Mr Katana, de financiële man en Sr Mwaniki, de matron zoals dat hier heet. Van onze kant gaan ik met Wim en Janko, zijn rechterhand. We hebben alles goed doorgesproken en een aantal voorwaarden vooraf al aangegeven, die ze kunnen bestuderen.

Donderdag is het spreekuur bijna nog saaier, we zijn om half twaalf al thuis; er wordt een nieuwe bestellijst voor medicijnen klaargemaakt en naar MEDS verstuurd. Om één uur gaan we lunchen, een vaste gewoonte op de voorlaatste dag van je verblijf, de teamleden lijken uitgehongerd, ook al hebben ze om 11 uur al 4 boterhammen achter de kiezen; maar een kwart kip met ruim frites en een laffe tomatensaus gaat er prima in, begeleid door een flesje sprite of een juice van mango-papaya sap.

Om vier uur naar de afspraak in het ziekenhuis. Het Hospital Management Team geeft aan ook 20% in de kosten te willen bijdragen, maar heeft dat bedrag, 2.500.000 Ksh  22.000 euro nog niet bij elkaar. Daar hebben ze wel een paar maanden voor nodig.

Stichting Equator Medicare  met Wilde Ganzen, en Wim van den Burg en zijn sponsors, brengen ieder 45.000 euro in dus samen 10.000.000 Ksh. De begroting is in Nederland ook bekeken door iemand met Afrikaanse ervaring en die was er redelijk positief over. Het geld komt wel op aparte rekeningen om allerlei malversaties te voorkomen. Alle gelden moeten vóór 1 oktober gestort zijn; het ziekenhuis vindt dat wel laat, maar zelf hebben ze hun geld niet eerder dan die datum op de rekening; wij gaan niet beginnen voor ook zij aan de voorwaarden hebben voldaan. Het is een stevige bespreking maar met een goed eindresultaat; de start is gemaakt !



brandwonden van mango-boom-sap
zoals van een berenklauw



Na de bespreking nog even naar het meisje uit Soroko, ze zit weer rechtop, is al bijna  achthonderd gram aangekomen, zij was dus ook nog uitgedroogd; in de periode tussen het wegen (op onze nieuwe elektronische wegschaal ) en de opname lag toch bijna 3 uur. Moeder kan weer een lachje opbrengen, de nurse moet me wel helpen met vertalen. 

Vrijdag naar Bomani. Omdat het kerkje het toch echt zal begeven als de regentijd doorzet, moeten we op zoek naar iets anders, De county-council, een soort districts-afdeling publieke werken heeft een gebouwtje neergezet dat dienst moet doen als dispensary, maar het is net niet af, en dat al ruim een jaar…; de vloeren moeten afgewerkt worden, een paar deuren erin en schilderen, dan zou het een prima oplossing zijn.



nieuwe behuizing Bomani ?



De lokale chief hebben we erbij gehaald, en met hem de zaak besproken, hij wil ons daar wel huisvesten en zal de county-council achter de broek zitten, die heeft de verplichting het af te ronden; een beetje druk kan geen kwaad, volgend jaar zijn er verkiezingen dus wil hij herkozen worden, moet hij toch wat. Daarna afscheid genomen van mijn teamleden.

Als we terug rijden komt net Arno Berkhoudt, chirurg uit Hengelo die nu in Garissa zit bij ons langs, die had mij al gebeld, hij gaat een weekend naar Lamu en zal mij nu zondag meenemen naar Garissa, wel zo veilig en comfortabel, in de auto van de District Medical Officer van Fafi, waar ik maandag en dinsdag mijn afspraken mee heb, dat komt dus prachtig uit. Na een paar glazen koel  water, het is nu ruim boven de 35 graden, gaan zij door, uitwaaien op Lamu.

Hans van Aalderen, de tandarts heeft deze week allerlei storingen verholpen, vaak corrosie, verstopte filters, niet lopende boren, hij is toch echt erg handig, in dit land mag je wel twee rechterhanden hebben en gebruiken, en je moet kunnen improviseren.



weer goed opgeknapt



Om vier uur naar het ziekenhuis gefietst om het meisje uit Soroko te bezoeken, en ze ligt heerlijk te slapen, ziet er weer goed uit; de zorg heeft ze even uitbesteed aan een van de andere moeders.

Dan met ons verslag naar het HMT, Nyaboga en Katana zijn het er helemaal mee eens, alles staat zwart op wit en ze zijn er geweldig blij mee. Het format van Wilde Ganzen dat zij moeten opsturen heb ik nog toegelicht en met ze doorgenomen, ze zullen het uiterlijk 1^e week april opsturen om dan mee te doen in de aprilronde. Dus dubbelgoed nieuws: het meisje uit Soroko is er prima doorgekomen, en we hebben met het  ziekenhuis  volledige overeenstemming voor een goede en positieve samenwerking. Een mooi slot van de week !